...Einu sinni var lítil stúlka á rölti um Reykjavíkurborg, rekst þar á góðan vin sinn og félaga...þau/þær eru eitthvað á vappi svona um borgina fram eftir nóttu í góðum hóp vina, nýrra og gamalla...fólk svona misvel á sig komið einsog gengur og gerist. Nema hvað þegar að fuglarnir eru farnir að syngja, götusópararnir farnir að stíga sinn villta dans á litlu ryksugumaskínunum sínum og fólkið orðið MJÖG hungrað ákveður fólki að nú skuli skunda heim...stúlkan er eitthvað tvístígandi hvort að hún eigi að halda til síns heima eða hvort að hún eigi að fara heim til vinkonu sinnar sem að hún hafði slegist í för með fyrr um kvöldið.....garnirnar alveg farnar að syngja villta sinfóníu í morgunsárið...vinkonan stingur uppá því að þær skuli bara halda heim til sín því að þar sé nú fullt af mat og úr miklu að moða ..... hægt að gera sér vænar samlokur áður en haldið er í draumalandið...vinkonan telur upp dýrindis brauð og álegg sem áður voru óþekk í huga stúlkunnar...þær skunda af stað og litla stúlkan sér útundan sér STÓRA og væna samloku alla leiðina heim..svolítið einsog í eiðurmerkurmyndunum þegar að fólkið er búið að vera á matar og vatns í marga daga og er farið að sjá vatnslón hér og þar í hillingum......
Well, loks komast þær heim, þreyttar, kaldar, miklir gönguverkir í fótunum og alveg ÓHEYRILEG svengd...stúlkan gengur STRAX að litlum myndarlegum ískáp í íbúð vinkonunnar og opnar varlega....við henni blasir...3 Heiniken bjórar í flösku, 3 ostsneiðar, kók og ídýfa.......
...já það er nú ýmislegt hægt að læra af þessari sögu...td að sniðugt er að fá sér í gogginn áður en haldið er heim, fara með nesti með sér í bæinn...sofa heima hjá sér...etc.... setti hana bara hingað inn því að litla stúlkan er óspart búin að skjóta á vinkonu sína síðan að þetta gerðist...."förum heim til þín og fáum okkur eitthvað gott að borða..."...."þú býður í mat"......
Engin ummæli:
Skrifa ummæli