..stutt og styttist...

..Uff, nu er aldeilis farid ad styttast i heimkomu og eg get ekki sagt ad mig hlakki mikid til..bara ad sja/fa/hafa/knusa/kyssa englarassinn minn og ju hlakka til ad sja framaní nokkur andlit og nokkur fa nokkur knus...en hmm..ekki mikid annad *bros*
En svona er thetta vist, oll fri taka vist enda...
Lifid er buid ad vera yndislegt, er nykomin fra litlu yndislegu fjallathorpi sem eg held ad hafi breytt lifshorfi minu eylitid meir og til hins betra, vorum hja 11 manna fjolskyldu sem bjo i hmmm 55 fermetrum, alltaf brosandi og lifsglod..i thessu thorpi eru ENGIN thaegindi what so ever...magnad!...thessi 11 manna fjolskylda held eg ad se samansafn af fallegustu manneskjum sem ad eg hef a lifsleidinni kynnst...og ef ad thetta folk er ekki med "prof" i "Pollyonuleikjum" tha heiti eg Alfred...eg aetla ad fara ad stunda "Pollyonuna" ad kappi...marg borgar sig held eg.....
En ja...hef fra miklu ad segja thegar ad eg kem heim, aetla ad lenda i rolegheitum og svo smella inn nokkrum ferdasogum...langadi bara ad heilsa uppa lidid...og segja GODA HELGI...

...einn stuttur...

...Hola toditos...
Ufff, hvad eg hef thad gott - of gott til ad sitja vid tolvu og blogga, eg bara hreinlega timi thvi ekki, nenni ekki ad sitja fyrir framan tolvuna thegar ad eg gaeti verid ad gera svo margt annad mikid skemmtilegra...thid verdid bara ad afsaka...
Buin samt ad senda e-mail a "innsta hring" svo ad eg aetti alveg ad vera safe thar sko *bros*
Annars er lifid bara otrlulega ljuft, lidur bara einsog eg se loksins komin heim - yndi yndi yndisleg tilfinning....
Buin ad ferdast heilan helling og a fullt eftir...hef heldur ekki verid nogu dugleg vid ad taka myndir, samt nokkrar juju...en madur er bara ekki ad paela i thvi, aei eg veit ekki.....er bara ad NJOTA alls...lidur otrulega vel..lofa ad skrifa fina ferdasogu thegar ad eg kem heim....

.....bleiku skyin er svo mjuuuuuuuuuuuk....